gezondheidsonderzoek bij jongeren in WERVIK??

Onlangs werden de resultaten bekend van een grootschalig en diepgravend onderzoek bij jongeren die in een brede straal van de industriezone Grensland in Menen wonen. De jongeren blijken een significant hoger gehalte aan schadelijke zware metalen als thallium en cadmium in het lichaam te hebben en de jongens hebben een hoger gehalte aan geslachtshormonen.
Cadmium is nefast voor de nieren en bevordert de botafbraak. Thallium veroorzaakt misselijkheid, vermoeidheid en uiteindelijk vergiftiging.
De onderzoeksmethode ging tussen mei 2010 en februari 2011 na of jongeren tussen de 14 en 16 jaar, die in de buurt van de industriezone met vooral schrootverwerkende activiteiten wonen, meer schadelijke stoffen in hun lichaam hebben dan gemiddeld in Vlaanderen. De pcb’s en dioxines zijn gedaald tegenover vroegere onderzoeken, maar dit zou naast de vele milieumaatregelen ook te maken hebben met het feit dat Menenaren in de buurt van de industriezone reeds jaren afgeraden worden om groenten en scharreleieren uit eigen tuin te eten.
Ook de PAK’s, verzamelnaam voor fijn stof afkomstig van verbrandingsprocessen, zijn een probleem want de inwendige blootstelling aan deze stoffen zijn sterk verhoogd bij deze jongeren.  De jongeren vertonen ook schade aan het erfelijk DNA-materiaal. Het kankerrisico ligt in de
Meense regio ook zowat 8% hoger. Ondanks het feit dat her en der verkondigd wordt dat dit allemaal niet erg noch alarmerend is, zijn dit toch echt wel zeer onrustbarende conclusies.

En de grote afwezige in dit onderzoek is Wervik. Als men tot in Wevelgem heeft gemeten en dezelfde bevindingen heeft, waarom is Wervik, en zeker in het bijzonder Laag-Vlaanderen niet in dit onderzoek betrokken? Lopen onze jongeren hetzelfde risico? Worden hier ook beter geen zelfgekweekte groenten gegeten? Hoe komt het dat over Wervik niet gesproken werd? Was het een bewuste keuze van de gemeente om niet aan dit onderzoek deel te nemen?

Anne-Catherine Cnockaert  -  Gemeente- en provincieraadslid

Uit het antwoord van de bevoegde schepen blijkt dat Wervik het blijkbaar niet nodig achtte om duidelijk te eisen om eveneens opgenomen te worden in dit bio-monitoring onderzoek. Dit is een gebrek aan verantwoordelijkheid t.a.v. de inwoners van Wervik en hun gezondheid en stemt tot nadenken over wat de prioriteiten van deze beleidsploeg dan wel zijn.